Alab ng puso, sa dibdib mo'y buhay.
Lupang hinirang, duyan ka ng magiting,
Sa manlulupig di ka pasisiil.
Sa dagat at bundok,
Sa simoy at sa langit mong bughaw,
May dilag ang tula At awit sa paglayang minamahal.
Ang kislap ng watawat mo'y
Tagumpay na nagniningning;
Ang bituin at araw niya
Kailan pa ma'y di magdidilim.
Lupa ng araw, ng luwalhati't pagsinta,
Buhay ay langit sa piling mo;
Aming ligaya na pag may nang-aapi
Ang mamatay nang dahil sa iyo. -
Mendengar semula lagu negara Phillipines ini, buat aku terkenang semula memori di Sucubanville, Luuk Sulu. Lagu ini dinyanyikan macam lagu Negaraku di sekolah-sekolah kita di sini. Iramanya dna suasana paginya masih aku ingat lagi... ianya kuat tersemat kukuh dalam kotak memori aku... hehehhe... di sini aku saja letak senikatanya dan maknanya di bawah ini...
Land of the morning, child of the sun returning,
with fervor burning, thee do our souls adore.
Land dear and holy, cradle of noble heroes,
Ne'er shall invaders trample thy sacred shore.
Even within thy skies and through thy clouds and
o'er thy hills and sea do we behold the radiance,
feel the throb of glorious liberty.
Thy banner, dear to all our hearts,
its sun and stars alight.
O, never shall its shining field be dimmed by tyrant's might!
Beautiful land of love,
O land of light, in thine embrace 'tis rapture to lie.
But it is glory ever, when thou art wronged, for us,
thy sons, to suffer and die.
Original Spanish by Julian Felipe, 1898